MajLiw Gabinet Psychologiczny

Znalezione podczas porządkowania zasobów ...;-) Żonglowanie uważamy za cyrkową sztuczkę. Tymczasem systematyczne trenowanie tej umiejętności rozwija mózg i zdolność koncentracji, poprawia koordynację, pozwala utrzymać właściwą postawę ciała. Gdy pijemy herbatę, wkładamy buty czy zbiegamy po schodach, nie zastanawiamy się nad tym, jak bardzo skomplikowane ruchy wykonuje wówczas nasze ciało. Precyzją i finezją ruchów zachwycamy się dopiero wtedy, gdy oglądamy pokazy mistrzów jazdy figurowej na lodzie lub występy akrobatów czy żonglerów. Ich umiejętności wydają nam się wręcz niedostępne dla zwykłych ludzi. Tymczasem okazuje się, że może je opanować właściwie każdy. Co więcej, badania neuropsychologiczne ujawniły nieznane dotąd korzyści płynące z tak pozornie dziwnych i niepotrzebnych czynności, jak żonglowanie. Niezwykłe odkrycie Kierowany przez Bogdana Draganskiego zespół naukowców z Uniwersytetu w Ratyzbonie przeprowadził eksperyment, którego rezultaty odbiły się głośnym echem w świ

Od czasu do czasu ktoś mnie pyta jak radzić sobie z lękami i strachami dzieciaczków. Słyszę o wymiotujących przedszkolakach, łysiejących pierwszakach...  Zajęcia z dziećmi mogą przebiegać w następujący sposób: 1. Rozmowa na temat uczuć, emocji: czym jest strach, radość, smutek itp. i jak możemy je okazać, rozpoznać u ludzi. Wybieranie kolorów chust, prezentowanie ciałem i mimiką twarzy danego uczucia, emocji. 2. Każdy czasem się boi, to nic złego... Rozmowa o tym, że warto o strachach porozmawiać, że czasem rodziców również się boi, np. o zdrowie dziecka, o pracę itp. 3. Potem poprosimy dzieci, aby opowiedziały jak radzą sobie ze strachem: burza mózgów, każdy pomysł jest dobry. Stach można ośmieszyć, wygonić, przepędzić, można się przed nim ukryć pod kocem, zaświecić latarkę, wykrzyczeć, wezwać na pomoc starsze rodzeństwo, można przytulić się do mamy itp. 4. Rysowanie swoich strachów: pająków, burzy, błyskawic, ciemności itp. 5. Kruszenie strachu: sypie